Hydra

Hydra is een kleine havenstad. Rondom de beschutte baai liggen de huizen tegen de heuvels. Iedere wijk van de stad is weer anders, nauwe steegjes en steile trappen lopen tussen de aan een gebouwde huizen en leiden van de ene wijk naar de ander. Rechts en links van de natuurlijke haven liggen de Arckontika, de herenhuizen. Daarachter is een krans tegen de heuvels Kiaphan op, de huizen van de burgers. Aan de kade staan de veelkleurige huizen van de markthandelaren en in hun midden de marmeren klokkentoren van het klooster van de Moeder Gods.

Eeuwenlang bleef Hydra onbekend en dun bevolkt door zijn rotsachtige grond, gebrek aan water en zijn onherbergzame kusten. Daarna werd Hydra in ongeveer 15 jaar tot een kosmopolitisch eiland in de Middellandse Zee. Het havenstadje trok mensen aan. Eerst kwamen de kunstenaars, vooral schilders, daarna de schrijvers en dichters uit vele landen, en stichtten hier een kolonie. In de schoolbanken zaten blonde kinderen uit het noorden naast de kleine donkere Griekse kinderen van Hydra. Weggetrokken families komen in de zomer vaak terug. Hydra werd na de oorlog voor steeds meer mensen een vakantie oord.

De haven wordt nu ieder weekend gevuld door luxe jachten, die naast de Hydriotische scheepjes geankerd liggen. Men ziet nog steeds de tradities van de eilandbewoners, de scheepsbouwers en de sponzenduikers.